Izomery optyczne to rodzaj izomerów przestrzennych (stereoizomerów), które różnią się zdolnością do skręcania płaszczyzny światła spolaryzowanego. Występują w cząsteczkach, które zawierają centrum chiralności (asymetryczny atom węgla związany z czterema różnymi podstawnikami).
Główne cechy izomerów optycznych:
Chiralność– izomery optyczne są odbiciami lustrzanymi, ale nie można ich nałożyć na siebie (jak prawa i lewa dłoń).Aktywność optyczna– skręcają płaszczyznę światła spolaryzowanego w prawo (izomer prawoskrętny, oznaczany jako (+)) lub w lewo (izomer lewoskrętny, oznaczany jako (-)).Enancjomery– para izomerów optycznych będących swoimi lustrzanymi odbiciami.Diastereoizomery– izomery optyczne, które nie są odbiciami lustrzanymi.