Szkło otrzymuje się w procesie stapiania krzemionki z różnymi dodatkami, głównie tlenkami i solami kwasu węglowego. Mieszaninę uzyskaną po zmieszaniu wszystkich składników w odpowiednich proporcjach umieszcza się w piecach szklarskich. Tam zostaje ona ogrzana do temperatury 1500˚C. Powstaje płynna masa szklarska, którą można formować różnymi metodami. Po uformowaniu kształt utrwala się poprzez powolne obniżenie temperatury.
Jest możliwe tworzenie się szkła w sposób naturalny.
W trakcie erupcji wulkanicznych, uderzeń piorunów w ziemię lub przy upadku meteorytów występują idealne warunki do wytworzenia się szkła. We wszystkich tych przypadkach następuje gwałtownie ochładzanie stopionego materiału. Szkła pochodzenia wulkanicznego nazywane są obsydianami, rurkowate twory powstałe po uderzeniu pioruna w ziemię to fulguryty, a szkło pochodzenia meteorytowego nazywamy tektytami.