Karol Wielki wspierał naukę i kulturę, wykorzystując rozwijające się klasztory ku tworzeniu szkół, w których uczono także osoby świeckie. Wprowadzano także nowe zasady pisowni zwane minuskułą karolińską. Po raz kolejny rozwijała się sztuka, malarstwo i architektura, które nawiązywały do tradycji klasycystycznych.
Nawiązania do czasów klasycznych oraz prawdziwe odrodzenie kultury pozwala nam nazywać ten okres renesansem karolińskim.