baśń – niewielki utwór pisany prozą, którego akcja dzieje się w nieokreślonym miejscu i czasie. Zawiera cudowność, występują w niej nadprzyrodzone przedmioty, postacie i wydarzenia, np. kije samobije, wróżki, przemiana w żabę. Świat nadprzyrodzony współistnieje w niej ze światem realnym. Najczęściej opowiada o walce dobra ze złem, w której dobro zawsze wygrywa. Odwołuje się do wierzeń ludowych, znajduje się w niej mądrość ludowa, nauka moralna.
pamiętnik – przedmiot (zeszyt, notatnik, dokument elektroniczny), w którym zapisuje się wspomnienia, refleksje i uczucia, a czasem także aforyzmy i wiersze. Najczęściej dotyczy wydarzeń, w których brało się udział lub było ich świadkiem. Zwykle pisany jest jakiś czas po tym, gdy miały miejsce. Używa się w nim czasu przeszłego i narracji pierwszoosobowej.
nie przed czasownikami – pisze się osobno, np. nie zrobił, nie widziała, nie rozmawiali.
nie z rzeczownikami – pisze się łącznie, np. niewiedza, nieszczęście, nieszczerość.
motyw wędrowny – postacie, przedmioty albo wydarzenia, które występują w różnych dziełach, stworzonych przez różnych autorów i pochodzących z różnych krajów i epok. „Wędrują” one przez literaturę, od jednego tekstu do drugiego. Należą do nich np. motyw złej macochy, powrotu do domu po wędrówce, przemieniony w zwierzę królewicz.
nie z przymiotnikami – pisz się łącznie, np. niemiły, nieostrożna, niewidoczne.
nie z przysłówkami – jeśli zostały tworzone od przymiotników, pisze się łącznie, np. nieładnie, niewesoło, nielogicznie.
nie przed liczebnikami – piszemy oddzielnie, np. nie sto, nie piąty, nie pół.
hasło słownikowe – wpis w słowniku, który składa się z hasła, czyli danego wyrazu w mianowniku, oraz tekstu objaśniającego ten wyraz, np. innych przypadków gramatycznych. Hasła w słowniku ułożone są alfabetycznie.
pisanie opowiadania – następuje zwykle w czasie przeszłym. O wydarzeniach opowiada narrator pierwszo- lub trzecioosobowy. Opowiadanie powinno zawierać jakieś wydarzenia, rozmowy postaci (dialogi), opisy miejsc, osób, przeżyć.