Sentymentaliści nie pochwalali życia w mieście. Głosili, że miasta są bezduszne i szkodliwe dla ludzi, mają zły wpływ na funkcjonowanie jednostki. Wieś była odbierana wówczas bardzo pozytywnie – jako miejsce, w którym ludzie byli dobrzy, panował spokój, można było funkcjonować w połączeniu z naturą i budować prawdziwe, piękne relacje.
Sentymentaliści nie pochwalali życia w mieście, natomiast bardzo cenili wpływ wsi na rozwój człowieka i kładli na niego nacisk.