Wiersz Mieczysława Jastruna jest pełen elementów groteskowych. Poeta użył ich, aby uwypuklić wadę narodową, jaką według niego jest pijaństwo. Dzięki przerysowaniu wad łatwiej jest zarysować problem i zwrócić na niego uwagę odbiorcy. Groteska wyraża się w tym utworze poprzez postawienie obok siebie symboli narodowych, takich jak na przykład hymn, z zachowaniem godnym potępienia, jakim jest pijaństwo.