Utwór „Burza” w wykonaniu Chóru Polskiego Radia jest dynamiczny. Kompozycja jest wykonywana przez orkiestrę i chór. Utwór staje się dzięki temu bardziej majestatyczny. Śpiew chóru nadaje dramaturgii. Chór śpiewa z przejęciem. Z kolei gra orkiestry akcentuje tekst w istotnych momentach za pomocą akcentu muzycznego w postaci dźwięków talerzy, perkusji. Poszczególne wersy są śpiewane spokojnie lub bardziej dosadnie. Muzyka w pewnym momencie cichnie i można usłyszeć wypowiedź wędrowca. Dzięki temu słuchacz może zwrócić większą uwagę na słowa wypowiadane przez samotnego podróżnika. Utwór jest wykonywany, jakby chór chciał opowiedzieć opowieść, historię. Muzyka nadaje odpowiedniego nastroju, dzięki któremu można wyobrazić sobie samotną łódź na wzburzonym morzu.
Sonet „Burza” w wykonaniu Krzysztofa Napiórkowskiego ma łagodny i melancholijny charakter. Do wokalu dodano jedynie dźwięki fortepianu i klarnetu. Muzyk powoli i bez nadmiernego wyrazu śpiewa poszczególne wersy sonetu. Utwór jest pozbawiony ozdobników. Melodia grana na fortepianie jest bardzo prosta i powtarza się przez cały czas utworu. Artysta podkreśla w ten sposób odczucia samotnego wędrowca. Gdyby podróżnik z łodzi, mógłby zinterpretować sonet, to brzmiałby właśnie w ten sposób. Utwór nie jest zbyt wzniosły ani dramatyczny.
Krzysztof Karol Napiórkowski jest polskim wokalistą, kompozytorem, autorem tekstów, producentem muzycznym i multiinstrumentalista.