Pokaż, kiedy narrator ukazuje scenę (bez wydawania oceny na temat świata przedstawionego bezpośrednio), aby czytelnik mógł zrozumieć jego zamiary.
„Czasem brała się do rysowania; Karol lubił te chwile, stawał obok i patrzył, jak pochylona nad teką mruży oczy, by lepiej wiedzieć swe dzieło, albo ugniata w palcach kuleczki z chleba. Kiedy grała a fortepianie, tym bardziej był zachwycony, im szybciej przebierała paluszkami. Waliła z rozmachem, przebiegając z góry na dół całą klawiaturę bez odrywania rąk."
„Gdyby tylko Karol tego zapragnął, gdyby coś odgadł, gdyby choć raz jego spojrzenie wyszło na spotkanie jej myślom, to – była pewna – z jej serca sypnęłyby się nagle skarby, niby dojrzałe owoce z muśniętego dłonią szpaleru."
W powieści Flauberta dominuje mowa pozornie zależna, która polega na tym, że narrator przytacza, omawia odczucia, myśli bohatera.