Podmiot liryczny nazywa Boga: Jasność jasności, Zmrok zmroków, Łaska łask, gniewów Gniew – w tym wyliczeniu widać kontrasty w ukazaniu Boga, który jednocześnie jest jasny i mroczny, łaskawy i gniewny. Bóg zostaje nazwany także „źródłem zdrady”, co jest oskarżeniem o to, że oszukał człowieka.
Postawę Adama skojarzyć można z postacią mitologicznego Prometeusza, który sprzeciwił się bogom. Prometejski bunt wskazuje na człowieka, który staje w imieniu całej ludzkości przed Bogiem.