W czasie transformacji ustrojowej poziom bezrobocia gwałtownie wzrósł – jest to powiązane z uwolnieniem działalności gospodarczej i upadkiem wielu państwowych przedsiębiorstw, ale również z zakłamywaniem statystyk w okresie PRL zgodnie z założeniem, że „w Polsce Ludowej każdy ma pracę”.
Początek pierwszej dekady XXI wieku naznaczony jest jeszcze większym wzrostem bezrobocia (o ok. 5 punktów procentowych między rokiem 2000, a 2003).
Po osiągnięciu apogeum w 2004 i 2005 roku (czyli po przystąpieniu Polski do UE) bezrobocie zaczęło systematycznie spadać, by w momencie kryzysu gospodarczego roku 2008 osiągnąć poziom nieco poniżej 10%.
Kryzys przyniósł kolejny wzrost bezrobocia, które między 2013 i 2014 rokiem ponownie osiągnęło wartości bliskie 15%. Od roku 2014 obserwujemy systematyczny spadek bezrobocia.
W 2020 roku osiągnęło ono stopień 5–6% i jest to wynik najlepszy od roku 1992.
Bezrobocie rejestrowane to stopień udziału zarejestrowanych bezrobotnych w grupie ludzi aktywnych zawodowo.
Stopień bezrobocia BAEL (Badanie Aktywności Ekonomicznej Ludności) to udział bezrobotnych konkretnej kategorii w grupie aktywnych zawodowo ludzi w danej kategorii (w danym obszarze zawodowym).