Element morfotyczny | Ma jądro komórkowe | Zawiera czerwony barwnik | Ma zdolność ruchu |
Erytrocyt | - | + | - |
Leukocyt | + | - | + |
Płytka krwi | - | - | - |
Erytrocyty, czyli czerwone krwinki krwi stanowią największą grupę spośród składników morfotycznych krwi. W jednym milimetrze sześciennym krwi znajduje się 4-6,5 mln erytrocytów, a ich liczba zależna jest od płci (u mężczyzn więcej, niż u kobiet). Czerwone krwinki powstają w czerwonym szpiku, a proces ten nazywany jest erytropoezą. Po około 120 dniach obumierają i są rozkładane w wątrobie i śledzionie. Erytrocyty mają kształt spłaszczonych dwuwklęsłych krążków, dzięki temu są bardzo elastyczne i mogą się przemieszczać po naczyniach krwionośnych o średnicy mniejszej niż one same. Ponadto nie posiadają jąder komórkowych, a dzięki zawartości czerwonego barwnika – hemoglobiny mogą tworzyć z tlenem nietrwały związek – oksyhemoglobinę i transportować go do komórek organizmu.
Leukocyty, czyli krwinki białe w jednym milimetrze sześciennym krwi znajduje się ich 4-10 tysięcy. Białe krwinki posiadają jądro komórkowe oraz wykazują zdolność do poruszania się, również poza naczynia krwionośne do docelowych tkanek. Leukocyty pełnią funkcje obronne w organizmie, niektóre z nich wytwarzają przeciwciała lub na drodze fagocytozy, wchłaniają i trawią drobnoustroje takie jak bakterie, wirusy i grzyby.
Płytki krwi, nazywane również trombocytami stanowią najmniejsze elementy morfotyczne krwi. W jednym milimetrze sześciennym znajduje się 150-400 tysięcy płytek krwi. Krwinki te nie posiadają jądra komórkowego i nie mają zdolności ruchu. Ich głównym zadaniem jest udział w procesie krzepnięcia krwi.