Neandertalczyk – B. Kultywował rytualne pochówki zmarłych, zajmował się myślistwem, wytwarzał narzędzia.
Człowiek wyprostowany – A. Miał umiejętność rozniecania ognia, pierwotnie zasiedlał Afrykę.
Australopitek – D. Był niskiego wzrostu (ok. 1,2 m), miał mały mózg.
Człowiek zręczny – C. Wykonywał precyzyjne ruchy dłońmi, był pierwszym wytwórcą narzędzi kamiennych.
Australopitek to pierwsze małpy człekokształtne, charakteryzujące się wyprostowaną postawą ciała, dwunożnością i niewielkim mózgiem. Były one niewysokimi hominidami, które używały kamieni jako narzędzi. Posiadały długie kończyny górne, dzięki czemu wspinały się na drzewa.
Człowiek zręczny (Homo habilis) to pierwszy przedstawiciel rodzaju Homo. Posiadał on większy mózg niż australopitek, krótszą szczękę oraz mniejsze zęby. Poruszał się na dwóch nogach. Potrafił wytwarzać narzędzia z kamieni.
Człowiek wyprostowany (Homo erectus) posiadał większy mózg w stosunku do człowieka zręcznego oraz miał mniejsze zęby i jeszcze krótszą szczękę, jego ciało miało podobne proporcje do ciała człowieka współczesnego. Pierwotnie występowała na terenie Afryki, ale rozprzestrzenił się poza nią do Europy i Azji. Wytwarzał narzędzia i polował. Był pierwszym gatunkiem posługującym się ogniem.
Neandertalczyk to forma archaicznego człowieka współczesnego. Występował on na terenie Europy oraz Azji i był przystosowany do panującego wówczas zimnego klimatu. Poruszał się w pozycji w pełni wyprostowanej i był masywnie zbudowany, a jego mózg był zbliżony rozmiarem do obecnego człowieka. Wytwarzał on narzędzia i broń myśliwską z kamienia, kości i drewna, a także ozdoby i odzież. Ponadto dokonywał obrzędów pochówku zmarłych.