Płaszcz cukrowy stanowi ochronę przed uszkodzeniami chemicznymi i mechanicznymi, a także odgrywa ważną rolę w rozpoznawaniu się komórek.
Łańcuchy cukrowe obecne na powierzchni komórki, umożliwiają komórkom komunikację, rozpoznawanie siebie nawzajem, oraz interakcję z otoczeniem. Przykładem są reszty cukrowe, które tworzą antygeny powierzchniowe, dzięki nim, możliwe jest rozpoznawanie komórek przez układ odpornościowy, identyfikujący komórki jako własne lub obce.