Wodór ma jeden elektron walencyjny. Brom ma siedem elektronów walencyjnych.
Wodór dąży do uzyskania dubletu elektronowego. Brakuje mu do tego jednego elektronu. Brom dąży do uzyskania oktetu elektronowego. Jemu również brakuje jednego elektronu. Zatem między atomami wodoru i bromu powstaje jedna wspólna para elektronowa- dochodzi do tzw. uwspólnienia elektronów, czyli niejako wzajemnej pożyczki 1 elektronu od siebie wzajemnie. Pierwiastki te uwspólniają zatem jeden elektron – tworzy on wspólną parę elektronową, jest to wiązanie pojedyncze. Na powłokach bromu pozostaje 6 elektronów tworzących 3 wolne pary elektronowe.
Różnica elektroujemności:
– wiązanie kowalencyjne spolaryzowane
Jeśli różnica elektroujemności (oznaczonej czerwonymi cyframi w układzie okresowym na tyle okładki) jest mniejsza niż 1,7, pierwiastki tworzą równanie kowalencyjne. Jeśli różnica ta mieści się w przedziale 0-0,4, mamy do czynienia z wiązaniem kowalencyjnym niespolaryzowanym, gdy powyżej- kowalencyjnym spolaryzowanym. Jeśli jednak różnica ta wynosiłaby 1,7 i więcej- wiązanie między atomami ma charakter jonowy.
Różnica elektroujemności zawsze jest wartością nieujemną- od wartości większej odejmujemy mniejszą, niezależnie od kolejności występowania pierwiastków we wzorze.