Tlen ma sześć elektronów walencyjnych.
Do uzyskania oktetu elektronowego brakuje mu 2 elektronów. Zatem między atomami tlenu powstają dwie wspólne pary elektronowe. Zatem między atomami tlenu powstają dwie wspólne pary elektronowe- dochodzi do tzw. uwspólnienia elektronów, czyli niejako wzajemnej pożyczki po 2 elektronów od siebie wzajemnie. Każdy z atomów uzyskuje oktet elektronowy: 4 elektrony tworzące jedną wspólną parę elektronową (wiązanie pojedyncze) i 4 elektrony tworzące wolne pary elektronowe- po 2 na każdym z pierwiastków.
Różnica elektroujemności:
– wiązanie kowalencyjne niespolaryzowane
Jeśli różnica elektroujemności (oznaczonej czerwonymi cyframi w układzie okresowym na tyle okładki) jest mniejsza niż 1,7, pierwiastki tworzą równanie kowalencyjne. Jeśli różnica ta mieści się w przedziale 0-0,4, mamy do czynienia z wiązaniem kowalencyjnym niespolaryzowanym, gdy powyżej- kowalencyjnym spolaryzowanym. Jeśli jednak różnica ta wynosiłaby 1,7 i więcej- wiązanie między atomami ma charakter jonowy.
Różnica elektroujemności zawsze jest wartością nieujemną- od wartości większej odejmujemy mniejszą, niezależnie od kolejności występowania pierwiastków we wzorze.