Tkanina A była jedwabna. Tkanina B była lniana lub bawełniana. Tkanina C była wełniana.
Wszystkie tkaniny są pochodzenia naturalnego. Wełna i jedwab pozyskujemy od zwierząt – głównie z ich sierści, ale też z kokonów. Z kolei len i bawełna to włókna roślinne otrzymywane z nasion i łodyg.
Jedwab i wełna to materiały, w których składzie chemicznym znajdują się białka – wełnę tworzą aminokwasy z zawartością siarki, natomiast jedwab tworzą aminokwasy pozbawione siarki. Z kolei len i bawełna to włókna celulozowe.
Zapach palonego papieru w przypadku tkaniny B wskazuje na len lub bawełnę, ponieważ są to włókna celulozowe (tak jak papier). Z kolei zapach palonych włosów w przypadku tkanin A i C sugeruje obecność w ich składzie białek – włosy tworzone są głównie przez białka. Tkaninami białkowymi są wełna i jedwab. W skład wełny wchodzą aminokwasy siarkowe, stąd zapach przy spalaniu jest szczególnie intensywny i nieprzyjemny. Brak siarki we włóknach jedwabnych sprawia, że zapach palonych włosów przy spalaniu jest znacznie łagodniejszy. Włókna białkowe nie są tak łatwopalne, jak celulozowe, dlatego po wyjęciu z ognia tkaniny A i C się nie palą.