Na początku drugiej połowy XIX w. sytuacja wewnętrzna Austrii była bardzo trudna.
· Do 1848 roku krajem rządziła monarchia absolutna, co zapobiegło jakiejkolwiek demokratycznej rewolucji.
· Przemiany możliwe były tylko dzięki dwóm konstytucjom: pierwszej z 1848 roku oraz drugiej, przyjętej w 1867 roku przez Franciszka Józefa, która była bardziej liberalna i przywracała wybory parlamentarne i urząd kanclerski.
· Sytuacji międzynarodowej nie poprawiło zacięcie z Rosją w wojnie z Turcją w 1877 roku, która zakończyła się w 1878 roku. W 1882 roku również doszło do sojuszu austriacko-francuskiego, który miał zapobiec rozprzestrzenianiu się działań Bismarcka.
W XIX wieku Austria również musiała stawić czoła kryzysowi gospodarczemu, w wyniku czego wiele osób opuściło kraj w poszukiwaniu lepszych perspektyw. W rezultacie sytuacja międzynarodowa i wewnętrzna w Austrii była w ciągłym stanie zmian, a rząd musiał dostosowywać się do zmieniających się okoliczności, aby utrzymać stabilność i jedność kraju.