Pod koniec XIX wieku ruch syjonistyczny wystąpił z programem założenia państwa żydowskiego w Palestynie. W 1917 r. Liga Narodów utworzyła w Palestynie, która wcześniej należała do pokonanej Turcji, mandat brytyjski (,,deklaracja Balfoura”). Umożliwiło to napływ żydowskich kolonistów. Sytuacja społeczności żydowskiej zmieniła się po II wojnie światowej. Po tragedii Holokaustu nastąpił gwałtowny wzrost poparcia dla idei stworzenia państwa żydowskiego. W 1947 roku ONZ podjęła rezolucję o utworzeniu w Palestynie dwóch państw – żydowskiego i palestyńskiego. Podział Palestyny wywołał niezadowolenie Arabów i ogromną radość Żydów. 14 maja 1948 roku Żydzi proklamowali powstanie Izraela – państwa żydowskiego w Palestynie.
Zamieszkujący sąsiednie kraje Arabowie nie pogodzili się z decyzją ONZ i zaatakowali Izrael. Trwająca w latach 1948-1949 wojna o niepodległość Izraela zakończyła się zwycięstwem Izraela. Konflikt ten dał początek całej serii wojen arabsko-izraelskich.