Przebieg walk w Afryce w latach 1940-1942:
· Początkiem walk w Afryce było wypowiedzenie wojny Francji 10 czerwca 1940 r., co nie przyniosło Mussoliniemu pożądanych efektów. Skupił więc uwagę na zaangażowaniu Wielkiej Brytanii w wojnie z Niemcami i postanowił pozyskać Egipt.
· Z powodu trudności Włochów w walkach w Afryce Północnej, Niemcy musieli pomóc swojemu sprzymierzeńcowi. Niemcy wysłali tam swoje wojska pod dowództwem Erwina Rommla. Połączenie sił III Rzeszy i Włoch utworzyło Afrika Korps.
· Główne walki były toczone między Libią a Egiptem, stąd pustynny charakter walk.
· Bitwa o Tobruk oraz bitwa pod El Alamein w 1942 r. były bardzo ważnymi chwilami kampanii. W bitwie pod El Alamein brytyjski gen. B. Montgomery odniósł zwycięstwo nad siłami niemieckimi Rommla, czego efektem było powstrzymanie ofensywy w Afryce.
· W listopadzie 1942 r. siły aliantów przeprowadziły operację Torch, czyli inwazję na Afrykę Północną, której celem było odcięcie niemieckich i włoskich sił w Afryce od ich zaopatrzenia w Europie. Działania te zwiększały presje wśród państw Osi.
Po opanowaniu Tunezji przez państwa Osi, Hitler rozkazał wysłać pomoc do Afryki, gdzie początkowo odnoszono sukcesy, np. w bitwie o przełęcz Kasserine w lutym 1943 r. 13 maja 1943 r. siły Osi były zmuszone skapitulować pod naporem przewagi aliantów rozszerzonych o nowych sojuszników.