Określenie „Państwo to ja” oznacza, że władza w całym państwie ograniczała się do jednej osoby – Ludwika XIV. To on podejmował najważniejsze decyzje i wydawał wyroki.
Według Ludwika XIV wszelka władza pochodziła od Boga, dlatego niedopuszczalny był bunt wobec niej. Wszystkich buntowników karano śmiercią.