Wskaż w monologu Baryki przejawy patosu, a następnie napisz, jakimi środkami stylistycznymi został on wyrażony.
Przejawy patosu w monologu Baryki:
„Ileż to wskutek tego bestialskiego prawa panowania uprzywilejowanych nad wyzutymi ze wszelkiego prawa poniosło śmierć z chorób, z nędzy, z katuszy przymusowego ubóstwa, w udręczeniach, w jarzmie służby!”
„Gdyby te grudki martwej ziemi mogły przemawiać albo znalazły możność dawania zrozumiałych znaków, to każdy kamień cerkwi i kościołów wydawałby jęk, każda cegła pałaców, każda kolumna sal ociekałaby krwią, a bruk ulic zroszony by był łzami.”
„Precz nareszcie z krzywdą! Precz z przemocą człowieka nad człowiekiem! Twój syn nie może stać w szeregu ciemiężycieli. Nie chcę! Nie będę! Nie będę! Nie będę”.”
Środki stylistyczne:
– Wykrzyknienie: „Precz nareszcie z krzywdą!”,
– Hiperbola,
– Anafora,
– Epitety,
– Personifikacja.
Patos – podniosłe, uroczyste przedstawienie rzeczywistości. Ma na celu wywołanie w odbiorcy podniosłych uczuć i ukazywany jest poprzez użycie wielu środków stylistycznych.