Niestety nie możemy podać Ci gotowego rozwiązania. Podążanie za podpowiedziami pomoże Ci samodzielnie napisać pracę i ułatwi Ci naukę do egzaminu maturalnego. Jesteśmy pewni, że dasz sobie radę! Powodzenia! J
WSTĘP
(akapit 1.) – Zastanów się, czym jest przeszłość i jak wpływa ona na teraźniejszość. Postaw tezę i określ, do czego może prowadzić rozpamiętywanie przeszłości. Zastanów się, czy jest to forma wspomagająca budowanie przyszłości, czy mimo wszystko przeszłość wpływa na przytłaczanie teraźniejszości poprzez stałe cierpienie w związku z historią.
ROZWINIĘCIE
(akapit 2.) – Odwołaj się do utworu Herostrates i określ, w jaki sposób przeszłość wpłynęła na aktualne poglądy Jana Lechonia. Zastanów się, czy idealizowanie cierpienia i nieszczęśliwej historii wpływa na nastroje współczesnych ludzi i ich poglądów na świat. Czy cierpienie danych jednostek z powodu tragicznej przeszłości wpływa na przytłaczanie ich teraźniejszości?
(akapit 3.) – Spójrz na przeszłość z punktu widzenia niehistorycznego i odwołaj się do „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. Zastanów się, w jaki sposób przeszłość związana z dwoma rodami i ich kłótnie wpłynęły na życie następnego pokolenia w Soplicowie. Określ, patrząc przez pryzmat postaci Jacka Soplicy, jaki miało to wydźwięk i jak się dla niego skończyło.
(akapit 4.) – Odwołaj się do „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego i określ, w jaki sposób przywoływanie historycznych postaci wpłynęło na wydźwięk utworu. Zastanów się, czy dogłębne wchodzenie w uczucia realistycznych postaci przez bohaterów fantastycznych podkreśliło tragedię teraźniejszości czy zmotywowało ich do działania. Szczególną uwagę zwróć na ostatnią scenę dzieła.
ZAKOŃCZENIE
(akapit 5.)
Powtórz swoją tezę innymi słowami.
W skrócie odwołaj się do bohaterów książek, o których wspomniałaś/wspomniałeś oraz problemów, które zostały omówione.
ROZPRAWKA MATURALNA
POZIOM PODSTAWOWY
Kryterium oceny | Omówienie | Punktacja |
Sformułowanie stanowiska wobec problemu omówionego w poleceniu | Teza: Przeszłość jest w stanie przytłaczać teraźniejszość.Stanowisko: Stałe odwoływanie się do przeszłości, trudnej historii i cierpienia, wpływa na kultywowanie i umacnianie w człowieku potrzeby wyrażania smutku. Hipoteza: Jeśli człowiek stare rozpamiętuje historię i tragiczne sytuacje z przeszłości, będzie nieświadomie dążył do stworzenia przytłaczającej rzeczywistości.Stanowisko: Ludzie, którzy stale rozpamiętują złe czasy i skupiają się na nich, silniej odczuwają negatywne emocje, do których są przyzwyczajeni, co prowadzi ich do konfliktów i pogłębiającego się smutku. | 6 – stanowisko jest adekwatne do problemu podanego w poleceniu3 – stanowisko jest częściowo adekwatne do problemu podanego w poleceniu0 – stanowisko jest nieadekwatne lub brak stanowiska |
Uzasadnienie stanowiska | Rozprawka z tezą– Rozpamiętywanie romantycznych idei upamiętnia jedynie tragiczną przeszłość (Herostrates, chęć zmiany wizji Polski i bezpośrednie odwołanie się do Juliusza Słowackiego),– Tragiczna przeszłość nie może pozytywnie wpłynąć na przyszłość (Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz, zabójstwo dokonane przez Soplicę i jego wpływ na życie przyszłego pokolenia i skłóconych rodzin),– Stałe odwoływanie się do przeszłości, ukazuje tragizm teraźniejszości (Wesele, Stanisław Wyspiański, fantastyczne postacie wchodzące w głąb duszy postaci realistycznych i porażka uczestników wesela względem walki o niepodległość).Rozprawka z hipotezą– Tragiczna przeszłość nie może pozytywnie wpłynąć na przyszłość (Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz, zabójstwo dokonane przez Soplicę i jego wpływ na życie przyszłego pokolenia i skłóconych rodzin),– Rozpamiętywanie romantycznych idei upamiętnia jedynie tragiczną przeszłość (Herostrates, chęć zmiany wizji Polski i bezpośrednie odwołanie się do Juliusza Słowackiego),–Kontrargument: Upamiętnianie przeszłości prowadzi do zapobiegania powtarzania tych samych problemów. (Tak jak malował pan Chagall, Wojciech Młynarski, rozpamiętywanie smutnej historii Polski, jako przestroga przed podziałem narodu polsko–żydowskiego.). | 18 – uzasadnienie trafne, szerokie i pogłębione12 – uzasadnienie trafne i szerokie8 – uzasadnienie trafne, ale wąskie4 – uzasadnienie częściowe0 – brak uzasadnienia stanowiska |
Poprawność rzeczowa | – Jan Lechoń,– Herostrates,– Dwudziestolecie międzywojenne,– Ceres,– Grób Agamemnona (Juliusz Słowacki),– prowokacja artystyczna,– martyrologia,– mesjanizm,– Pan Tadeusz,– Jacek Soplica / ksiądz Robak,– Napoleon,– Wesele,– Chochoł, Wernyhora, Stańczyk, Widmo, Rycerz, Hetman,– Młoda Polska,– Wojciech Młynarski,– Tak jak malował pan Chagall,– Marc Chagall,– 1968 r. | 4 – brak błędów rzeczowych2 – nie więcej niż jeden błąd rzeczowy0 – błędy rzeczowe |
Zamysł kompozycyjny | Rozprawka z teząAkapit 1. – wstępAkapit. 2. – argument 1.Akapit 3. – argument 2.Akapit 4. – argument 3.Akapit 5. – zakończenieRozprawka z hipoteząAkapit 1. – wstępAkapit. 2. – argument 1.Akapit 3. – argument 2.Akapit 4. – kontrargument 1.Akapit 5. – zakończenie | 6 – kompozycja funkcjonalna3 – zaburzenia funkcjonalności kompozycji0 – brak zamysłu kompozycyjnego |
Spójność lokalna | – z kolei przejdę do,– o czym świadczy,– ponadto,– zatem,– w gruncie rzeczy,– także,– również. | 2 – pełna spójność wypowiedzi lub nieznaczne zaburzenia spójności1 – znaczne zaburzenia spójności0 – wypowiedź niespójna |
Styl tekstu | Styl stosowny – z zachowaniem zasady decorum, brak potocyzmów | 4 – styl stosowny2 – styl częściowo stosowny0 – styl niestosowny |
Oprócz wymienionych powyżej kryteriów Egzaminator będzie brał pod uwagę poprawność językową (6 – brak błędów lub nieliczne błędy rażące; 3 – liczne błędy nierażące lub nieliczne błędy rażące; 0 – liczne błędy rażące) oraz poprawność zapisu (4 – zapis w pełni poprawny lub nieliczne błędy nierażące; 2 – liczne błędy nierażące lub nieliczne błędy rażące; 0 – liczne błędy rażące). |