Wymień środki poetyckie użyte do budowania nastroju utworu i określ, które z nich pełnią funkcję brzmieniową, a które opisową.
Epitety: „czarne papirusy”; „uśpione gołębie”; „czarna paszcza”; „noc ciemna”.
Porównanie: „Choć woda się porusza jak włosy Meduzy”.
Synestezja: „Opiera się i dzwoni czysty i podniebny – ton".
Onomatopeje: „jęk”, „gruchanie uśpionych gołębi”
Funkcja brzmieniowa: onomatopeje;
Funkcja opisowa: epitety, porównania, synestezja.
Synestezja – łączenie wrażeń zmysłowych doświadczanych dzięki różnym narządom zmysłów np. dotyk czy węch. Część środków poetyckich odnosi się do brzmień, a część do opisów (malarskości). Onomatopeje są w funkcji brzmieniowej, ponieważ odnoszą się do wymowy danych słów.