Zredaguj wypowiedź, dotyczącą przejawu syntezy sztuk w moderniźmie i dwudziestoleciu międzywojennym. Określ, na czym polegają różnice w ukazywaniu tego zjawiska.
Synteza sztuk jest pojęciem popularnym, odnoszącym się do łączenia w jednym dziele elementów z różnych dziedzin. W modernizmie skupiano się na ukazaniu wrażeń pochodzących z różnych zmysłów. Zauważalne to jest między innymi w utworze Wyspiańskiego – „Wesele” czy Przerwy–Tetmajera „Melodia mgieł nocnych”. Opierało się to na swobodnym łączeniu barw i dźwięków. Za to „Wesele” było idealnym połączeniem tańca, śpiewu, literatury czy malarstwa. Artyści modernizmu chcieli jednak głównie oddziaływać na odbiorcę, osiągnąć dany cel. W dwudziestoleciu międzywojennym tendencja ta zmieniła się, ponieważ autorzy, np. Jarosław Iwaszkiewicz, poszukiwali inspiracji w utworach należących do innych dziedzin. W utworze „Źródło Aretuzy” widoczna jest mocna inspiracja muzyką, co nie dziwi ze względu na chęć upamiętnienia przez Iwaszkiewicza – Karola Szymanowskiego, Dowodzi to jednak, że zamiast na wywołaniu określonej reakcji u odbiorcy, przedstawicielom dwudziestolecia międzywojennego, zależało na znalezieniu balansu i oryginalności w tekście. Różnicą jest także natężenie ukazywania danych elementów. Synteza sztuki w modernizmie była pewnym dodatkiem, za to u Iwaszkiewicza gra główną rolę, przeplata się co wers.
Przeanalizuj „Wesele” i „Melodię mgieł nocnych”, a następnie porównaj sposób przedstawiania danych fragmentów z utworem „Źródło Aretuzy”. Który sposób był subtelniejszy, dlaczego jeden zabieg różni się wykonaniem i wydźwiękiem tekstów?