| Akcent na trzecią sylabę od końca: | ||
| Wyrazy zakończone na -yka, -ika: | fi-zy-ka, ma-te-ma-ty-ka, po-lo-ni-sty-ka, au-to-ma-ty-ka, li-ry-ka. | |
| Forma 1. i 2. osoby liczby mnogiej czasu przeszłego: | śpie-wa-liś-my, tań-czy-liś-cie, go-to-wa-liś-my, ma-lo-wa-liś-cie, je-cha-liś-my. | |
| Wszystkie formy liczby pojedynczej i 3. osoby liczby mnogiej trybu przypuszczającego: | czy-ta-ły-by, zro-bił-bym, ku-pi-ła-by, ką-pa-li-by, bie-gał-byś. | |
| Formy liczebników od 400 do 900: | pięć-set-ny, czte-ry-sta-dru-gi, sześ-ciu-set, sie-dem-set-ny, dzie-wię-ciu-set. | |
| Akcent na czwartą sylabę od końca: | ||
| Formy 1. i 2. osoby w liczbie mnogiej trybu przypuszczającego: | pły-wa-ły-byś-my, go-to-wa-li-byś-cie, pi-ły-byś-my, tań-czy-li-byś-my, spa-li-byś-cie. | |
Akcent wyrazowy w języku polskim pada najczęściej na drugą sylabę od końca.
Wyjątkami od reguły, kiedy akcent pada na
trzecią sylabę od końca:
1) wyrazy zakończone na -yka, -ika np.: mu-zy-ka.
2) formy 1. i 2. osoby czasu przeszłego liczby mnogiej np.: pi-sa-li-ście.
3) liczba pojedyncza wszystkich form oraz tryb przypuszczający 3. osoby liczby mnogiej np.: pi-sa-li-by.
4) liczebniki od 400 do 900 np.: dzie-więć-set.
czwartą sylabę od końca:
1) tryb przypuszczający 1. i 2. osoby liczby mnogiej np.: czy-ta-ły-byś-my.