„Dzieje Tristana i Izoldy” wpisują się w nurt utworów sławiących miłość dworską, ponieważ stanowią opowieść o romansie między irlandzką księżniczką a rycerzem wychowywanym na królewskim dworze. Dwójkę bohaterów połączyło uczucie wzbudzone przez magiczny napój. Dodatkowo, wcześniej Izolda miała wyjść zgodnie z planem za króla Marka – było to małżeństwo zaaranżowane.
Miłość dworska miała charakter konwencjonalny i rzadko kiedy opierała się na prawdziwym uczuciu. Motyw ten dotyczył zwykle rycerzy, którzy wybierali konkretną kobietę na panią swego serca, by czcić jej urodę i dedykować jej odbywane walki.