Stwierdzenia Aliny Naruszewicz-Duchlińskiej, które podkreślają, że pseudonimy internetowe służą jako narzędzie do kreowania osobowości online i tożsamości twórcy, nie mają zastosowania w kontekście literackim, przedstawionym przez Bartka Czartoryskiego. Twórcy literatury używają pseudonimów w celu kształtowania nowej tożsamości, jednak robią to z różnych powodów, takich jak wzmacnianie sprzedaży dzieł (cel marketingowy), doświadczenie sukcesu debiutanta (motyw artystyczny), unikanie problemów związanych z pełnieniem funkcji publicznych (motyw pragmatyczny), ale nie dla osiągnięcia anonimowości w środowisku internetowym.
Zarówno w literaturze, jak i w internecie, pseudonimy mogą służyć jako narzędzia kształtowania tożsamości i prezentowania siebie w sposób kontrolowany przez twórcę.