Zastosowane metaforyczne określenie „sekretne tożsamości” w tytule tekstu autorstwa Bartka Czartoryskiego oraz termin „konspiracyjna tożsamość” użyty przez Alinę Naruszewicz-Duchlińską mają identyczny charakter. Obydwa wyrażenia podkreślają aspekt anonimowości związanej z przyjmowaniem pseudonimów przez twórców literatury i użytkowników internetu, którzy z różnych powodów pragną zachować poufność dotyczącą swojej prawdziwej tożsamości.
Oba sformułowania mają na celu uwydatnienie wspólnego aspektu anonimowości, jaki towarzyszy stosowaniu pseudonimów w różnych kontekstach, czy to w literaturze, czy w przestrzeni internetowej.