– O, Genowefciu, proszę spojrzeć na tego pana, tam! – woła naraz Anda – na tego, który wychodzi ze sklepu. Ma cylinder i ogromniaste wąsy! I co to za dziwna peleryna?
Ale Genowefcia mruknęła ze wściekłością:
– Proszę się natychmiast uspokoić, panienko Anusiu! Czy chce panienka wywołać skandal na ulicy? Już się wszyscy na nas patrzą! A potem pół miasta będzie opowiadać, że młodsza panna Szemiotówna na ulicy za mężczyznami się ogląda. Ładne rzeczy!
– No to co, że się oglądam? A cóż w tym złego? Nie można patrzeć na ludzi?
– Na mężczyzn nie można. – Oblicze Genowefci wyglądało groźnie.
Na początku wypowiedzi bohatera stawiamy myślnik, pozostałe znaki interpunkcyjne takie jak wykrzyknik czy znak zapytania zależą od intencji osoby mówiącej. Np. jeśli w tekście jest zaznaczone, że ktoś jest zdenerwowany, stawiamy wykrzykniki na końcu zdań.