Cechy ludobójstwa uwzględnione w definicji Rafała Lemkina:
· systematyczność,
· przemyślane działanie o charakterze skoordynowanym,
· działanie w celu unicestwienia danej grupy;
· swoista dwuetapowość: niszczenie narodowych wzorców, a następnie narzucenie własnych.
Ludobójstwo to jedno z najcięższych przestępstw międzynarodowych i jest definiowane jako umyślne działanie lub zaniechanie, które ma na celu zniszczenie w całości lub części grupy narodowej, etnicznej, rasowej lub religijnej. To przestępstwo obejmuje akty, takie jak mord, tortury, masowe gwałty, deportacje, zmuszanie do życia w nieludzkich warunkach, przymusowe przesiedlenia i inne formy działalności, które prowadzą do fizycznego lub kulturowego zniszczenia grupy ludności.
Termin „ludobójstwo” został wprowadzony po raz pierwszy w międzynarodowym kontekście przez prawnika i polityka polskiego pochodzenia Rafała Lemkina. Rafał Lemkin był jednym z głównych twórców Konwencji o zapobieganiu i karaniu zbrodni ludobójstwa, która została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1948 roku. Konwencja ta definiuje ludobójstwo jako przestępstwo podlegające jurysdykcji międzynarodowej i wymagające ścigania i karania sprawców.