Zdaniem Lemkina, „nowoczesność” ludobójstwa polega na wykorzystaniu najnowszych technik i organizacji w osiągnięciu celu, jakim jest destrukcja narodu lub grupy etnicznej.
Ludobójstwo to jedno z najcięższych przestępstw międzynarodowych i jest definiowane jako umyślne działanie lub zaniechanie, które ma na celu zniszczenie w całości lub części grupy narodowej, etnicznej, rasowej lub religijnej. To przestępstwo obejmuje akty, takie jak mord, tortury, masowe gwałty, deportacje, zmuszanie do życia w nieludzkich warunkach, przymusowe przesiedlenia i inne formy działalności, które prowadzą do fizycznego lub kulturowego zniszczenia grupy ludności.
Termin „ludobójstwo” został wprowadzony po raz pierwszy w międzynarodowym kontekście przez prawnika i polityka polskiego pochodzenia Rafała Lemkina. Rafał Lemkin był jednym z głównych twórców Konwencji o zapobieganiu i karaniu zbrodni ludobójstwa, która została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1948 roku. Konwencja ta definiuje ludobójstwo jako przestępstwo podlegające jurysdykcji międzynarodowej i wymagające ścigania i karania sprawców.