Podstawą obrazu człowieka w antropologii socjologicznej jest jego egzystencja w społeczeństwie. Przyrównuje się tę egzystencję do gry w dramacie, w której człowiek zakłada różne maski w zależności, która rolę ma odegrać. Każda z ról ma jakąś tożsamość, a miarą człowieka może być liczba ról, z którą się mierzy. Zawsze towarzyszy mu grono osób, które oczekuje, jaki człowiek powinien być w danej roli. Tak jak w teatrze widzowie oczekują od aktora odegranie konkretnej roli.
W antropologii filozoficznej toczą się rozważania, jakim bytem jest człowiek. Czy tylko materialnym, duchowym, a może połączeniem obu. Myśliciele skupiają się tylko na człowieku, nie wnikając w otoczenie, w którym się znajduje.
Dla antropologii socjologicznej człowiek to jednostka funkcjonująca w społeczeństwie i odgrywająca rolę.
W antropologii filozoficznej człowiek jest bytem materialnym, duchowym lub połączeniem obu. Koncepcje filozoficzne na temat bytu to na przykład: monizm, materializm, dualizm i spirytualizm.