Najważniejszymi spostrzeżeniami dotyczącymi powyższego problemu jest to, że w jajożyworodności zarodki rozwijają się wewnątrz organizmu samicy, ale nie są żywione przez łożysko ani inne struktury. Zamiast tego, żółtko zawarte w jajach dostarcza potrzebne substancje odżywcze do rozwoju zarodka. W żyworodności, komórki jajowe organizmów są ubogie w żółtko lub go nie posiadają, a zarodki pobierają substancje odżywcze bezpośrednio z organizmu matki. W niektórych przypadkach zwierzęta żyworodne mogą wykształcić łożysko, które wspomaga proces wymiany substancji między matką a zarodkiem.
§ W obu przypadkach rozrodu dochodzi do zapłodnienia wewnętrznego. Różnica między jajożyworodnością a żyworodnością polega na tym, gdzie i jak rozwijają się zarodki oraz w kwestii narodzin potomstwa.
§ W jajożyworodności zarodki rozwijają się w organizmie samicy, jednak rozwijają się w obrębie osłon jajowych i są wylęgane z jaj, bądź wydostają się z osłon jajowych tuż przed porodem. W osłonach jajowych zgromadzone są wszystkie substancje odżywcze potrzebne do rozwoju zarodka, przez co jaja wyróżniają się wysoką lub średnią zawartością żółtka, a sam zarodek jest całkowicie autonomiczny. Przykładami zwierząt jajożyworodnych są niektóre gatunki gadów, ryb, płazów i owadów.
§ W żyworodności zarodki rozwijają się bezpośrednio w drogach rodnych samicy. Zarodek pobiera substancje odżywcze bezpośrednio z ciała matki. Komórki jajowe organizmów żyworodnych są pozbawione żółtka bądź jego ilość jest znikoma. U ssaków niższych, rozwój płodu zachodzi w torbie lęgowej samicy, podczas gdy u łożyskowców rozwój zarodka i płodu odbywa się w macicy samicy. Zarodek przytwierdza się do śluzówki macicy, a rozwijający się organizm nawiązuje połączenie z organizmem matki poprzez łożysko. Do ssaków niższych zalicza się torbacze, takie jak koala czy kangur, a do łożyskowców około 95% ssaków – w tym ludzi.