Endocytoza u ameb może zachodzić w dowolnym miejscu błony komórkowej, ponieważ komórki ameb nie posiadają pellikuli.
Pellikula jest to białkowa powłoka, która jest umiejscowiona pod błoną komórkową wybranych protistów, nadaje ich komórkom wytrzymałości i giętkości.
Wyróżnia się dwa rodzaje endocytozy: fagocytozę, która polega na pobieraniu przez komórkę drobnych i nierozpuszczalnych cząstek, oraz pinocytozę, która polega na pobieraniu przez komórkę małych kropli płynów, które zawierają substancje rozpuszczalne w wodzie.
W trakcie fagocytozy cząsteczki pokarmu są otaczane pseudopodiami, tworzą się pęcherzyki wędrujące w głąb cytoplazmy. Następuje połączenie z lizosomem i powstaje fagosom. W nim pokarm ulega strawieniu.
W trakcie pinocytozy na powierzchni komórki wytwarzane jest zagłębienie w kształcie kanalików. Wnika ono w głąb cytoplazmy, gdzie dochodzi do jego rozpadu na pęcherzyki, które następnie łączą się z lizosomami i następuje trawienie.