Oba związki należy poddać próbie spaleniowej. Tkanina lniana zawiera w swojej budowie włókna celulozowe, a jedwabna – białkowe. Powoduje to różnicę w spalaniu obu skrawków. Celulozowe włókna spalają się łatwo, a białkowe trudno. Dodatkowo podczas spalania włókien białkowych dochodzi do wydzielenia charakterystycznego zapachu palonych włosów.
Próba spaleniowa to nic innego jak spalanie materiałów. Pozwala odróżnić len od jedwabiu ze względu na to, że tworzą je różne włókna. Spalana celuloza daje zapach palonego papieru, powstaje szary popiół. Palone włókna białkowe pęcznieją w miejscu styku z płomieniem, spalaniu towarzyszy zapach palonych włosów lub jajka.