Przyczyny rewolucji 1905 r.:
Trudna sytuacja ekonomiczna kraju (wzrost bezrobocia, spadek płac)
Nieurodzaje będące przyczyną ubożenia chłopów
Spadek zapotrzebowania na produkty rolne – spadek ich cen
Strajki na terenie całej Rosji – 1900 r. w Charkowie, 1901 r. - Odessa, Batumi, 1902 r. – strajk generalny
Klęska w wojnie z Japonią, upadek autorytetu cara, upadek mitu o potędze Rosji
Przebieg:
22.01.1905 r. – „krwawa niedziela” – pokojowy pochód robotników udał się pod Pałac Zimowy w Petersburgu, aby wręczyć carowi Mikołajowi II petycję z żądaniami poprawy warunków życia, pracy i płacy – wojsko otworzyło do nich ogień, zginęło około 1000 demonstrantów.
Początek strajków na terenie całej Rosji
Udany zamach na brata cara – wielkiego księcia Aleksandra
Przyłączenie się do strajkujących innych grup społecznych – nawet wojska
Ustępstwa cara – 30 października 1905 r. (według kalendarza juliańskiego – 17 października), „manifest październikowy”:
- nadanie praw obywatelskich
- wprowadzenie powszechnego prawa wyborczego
- obietnica zwołania Dumy Państwowej – niższej izby Parlamentu.
Ponieważ car nie chciał spełnić danych przez siebie obietnic, demonstracje trwały nadal. Głównie protestowali robotnicy, których żądania zostały praktycznie zignorowane. Jednak w obliczu zadowolenia z wprowadzonych zmian innych grup społecznych rewolucja zaczęła wygasać.