Zasady senioratu i pryncypatu nie przetrwały długo. Ta pierwsza została zniesiona już w 1180 r. na zjeździe w Łęczycy. Wobec hegemonii księcia Kazimierza Sprawiedliwego uznano, że to jego potomkowie będą dziedzicznie rządzić Polską. Zasada senioratu upadła natomiast po śmierci Leszka Białego w 1227 r. W wyniku morderstwa i małoletności jego następcy, książęta dzielnicowi przestali uznawać władzę księcia zasiadającego w Krakowie.
Reguły ustalone w testamencie Krzywoustego nie były w stanie przetrwać próby czasu. Już w sto lat po jego śmierci książęta rządzili de facto niezależnymi państewkami. Z każdym kolejnym rokiem dzielnice rozdrabniały się na mniejsze części.