Prawo książęce to zbiór praw, jakie monarcha posiadał wobec dóbr i ludności mu poddanej. Regulowało ono wszystkie dziedziny życia w państwie – od zwierzchnictwa sądowego po tzw. ciężary grupowe (np. stróże – obowiązek strzeżenia grodu) i indywidualne (np. danina w zbożu). Przykładem tego może być też obowiązek utrzymywania podróżującego monarchy przez poddanych.
Prawo książęce było wyrazem potęgi Chrobrego w państwie.