Dekret o objęciu zdobytych ziem prawem pruskim, wydany przez króla Prus Fryderyka Wilhelma II w 1792 roku, miał na celu narzucenie pruskich struktur administracyjnych, prawnych i językowych na zdobyte obszary. Załatwianie spraw urzędowych w języku niemieckim było dla króla istotne, gdyż dążył do asymilacji podbitych terenów, które były głównie polskojęzyczne. Narzucenie języka miało przyczynić się do stopniowej germanizacji społeczeństwa i ułatwić włączenie tych ziem w struktury państwa pruskiego. Prusy chciały mieć pełną kontrolę nad sprawami administracyjnymi, sądowymi i podatkowymi na tych obszarach, dlatego dążyły do zastąpienia polskiego systemu prawnego krajowymi przepisami.
Dekret o objęciu zdobytych ziem prawem pruskim i załatwianie spraw urzędowych w języku niemieckim były dla króla Prus ważne, ponieważ służyły realizacji polityki germanizacyjnej, wzmocnieniu kontroli administracyjnej i prawnej nad zdobytymi terenami oraz wpływowi kulturowemu Prus na te obszary.