August III, król Polski i elektor Saksonii, zdecydował się na sportretowanie się w ten sposób, gdyż pochodził z niemieckiej, protestanckiej dynastii Wettinów. Aby zyskać akceptację i poparcie polskiej katolickiej szlachty, która była główną siłą polityczną w Rzeczypospolitej, postanowił ukazać się na portretach w tradycyjnym stroju polskim. Było to wyrazem jego dążenia do zintegrowania się z polskim społeczeństwem i legitymizacji jako króla.
Sportretowanie się w stroju polskim było również wyrazem szacunku dla polskiej kultury i tożsamości narodowej. W czasach, gdy Rzeczypospolita była mocno pod wpływem innych mocarstw, takich jak Rosja i Prusy, August III chciał podkreślić swoje przywiązanie do polskiego dziedzictwa i tradycji. Był to także sposób na zbliżenie się i nawiązywanie kontaktów z polskimi magnatami i szlachtą.
Niektórzy członkowie szlachty i polskiego społeczeństwa uważali, że August III nie jest prawdziwym Polakiem, a jedynie obcym monarchą, który objął tron Polski dla własnych korzyści. Dlatego krytykowano go za udawanie Polaka i uważano, że jest to jedynie pozorna próba zyskania sympatii i poparcia.