Hugo Kołłątaj, polski teoretyk polityczny, reformator i pisarz, odegrał ważną rolę we wprowadzeniu reform na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie w XVIII wieku. Jego działania były związane z postulatami oświecenia, które promowały racjonalność, rozum i postęp jako fundamenty społeczeństwa. Kołłątaj działał jako rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1782-1783 i 1786-1787, dzięki czemu zmienił program nauczania, dążąc do wprowadzenia nowoczesnych nauk ścisłych i przyrodniczych. Wprowadził nowe metody nauczania oparte na eksperymentalnym podejściu i aktywnej roli studentów w procesie edukacyjnym. Promował praktyczne zajęcia laboratoryjne i seminaria, które miały umożliwić studentom zdobywanie umiejętności i rozwijanie krytycznego myślenia.
Kołłątaj starał się podnosić rangę nauk ścisłych na uniwersytecie, przeciwdziałając dominacji tradycyjnych dziedzin, takich jak teologia czy retoryka. Dążył do równowagi między humanistyką a naukami przyrodniczymi, co miało zwiększyć znaczenie nauk przyrodniczych i technicznych w społeczeństwie. Dążył do rozszerzenia oferty edukacyjnej uniwersytetu poprzez wprowadzenie nowych kierunków studiów, które odpowiadały potrzebom rozwoju społeczeństwa. Zainicjował powstanie Wydziału Ekonomii, który zajmował się badaniem ekonomii i problemów społecznych.
Zmiany wprowadzone przez Kołłątaja na Uniwersytecie Jagiellońskim miały na celu zaprowadzenie na uczelni ducha epoki oświecenia, gdzie kładziono nacisk na racjonalność, naukę i postęp. Poprzez promowanie nowoczesnych nauk, metod nauczania i nowych kierunków studiów, Kołłątaj starał się przyczynić do rozwoju intelektualnego i społecznego kraju, zgodnie z ideami oświecenia.