Z opisu wynika, że autor cytowanego fragmentu za szczególnie wartościową cechę uznał promowanie rozmaitych pożytecznych wynalazków z zakresu filozofii i nauk przyrodniczych. Autor podkreśla, że w oświeceniu pojawiły się nowe odkrycia i nurty w naukach, które starano się przekazywać w prostszy i bardziej klarowny sposób, by umożliwić jak najszerszy dostęp do wiedzy. Wskazuje to na dążenie do popularyzacji nauki oraz na chęć do przekazywania jej szerokiemu gronu odbiorców.
Przez publikowanie artykułów, które podkreślały zasługi monarchy w dziedzinie kultury, pisma miały wpływ na kształtowanie postrzegania władcy i wzmocnienie jego legitymizacji. Jest to interesujący przykład zastosowania literatury i prasy w celu propagowania ideologii oraz politycznych zamierzeń epoki oświecenia.