Konstytucja 3 maja, uchwalona w 1791 roku, wprowadziła monarchię konstytucyjną, ograniczając władzę króla na rzecz Sejmu. Ustanowiła trójpodział władzy, w którym władza ustawodawcza należała do Sejmu i Senatu, a władza sądownicza do niezawisłych sądów. Dążyła ona do zapewnienia równości obywateli wobec prawa, dlatego niesiono przywileje szlacheckie i przyjęto zasadę równości stanowej w prawach i obowiązkach. To miało na celu zwiększenie stabilności społecznej i zapewnienie uczestnictwa większej liczby osób w życiu publicznym. Wprowadziła ona szereg reform gospodarczych mających na celu pobudzenie rozwoju kraju. Zniesiono wiele ograniczeń handlowych i ułatwiono działalność gospodarczą. Poprawiono również sytuację chłopów poprzez ograniczenie nadużyć ze strony właścicieli ziemskich. Ten akt prawny przywiązywał dużą wagę do edukacji i kultury. Wprowadzono zasady swobody w działalności naukowej, a także wsparcie dla szkolnictwa i instytucji kulturalnych.
Konstytucja 3 maja była jednym z najbardziej postępowych aktów prawnych swojej epoki. Jej wprowadzenie miało na celu modernizację państwa i społeczeństwa, przynosząc nadzieję na stabilność, równość i rozwój. Niestety, reformy te spotkały się z oporem ze strony części szlachty i mocarstw sąsiednich, co doprowadziło do upadku Rzeczypospolitej w wyniku kolejnych rozbiorów.