W czasach saskich Rzeczypospolita była już krajem o skomplikowanej sytuacji gospodarczej, na którą wpływały wojny i konflikty zewnętrzne, np. wojny północne ze Szwecją czy wojna o sukcesję polską. W ich wyniku zniszczeniu uległy infrastruktura i produkcja rolnicza, przemysł uległ dekompozycji, złupiono miasta i osady, splądrowany dzieła kultury, doszło do kryzysów demograficznych, klęsk głody i zubożenia ludności. Istniały także wewnętrzne problemy gospodarcze, takie jak niski poziom rozwoju rolnictwa i ograniczona efektywność produkcji. Rolnictwo w Rzeczypospolitej było przestarzałe i oparte na systemie folwarcznym i pańszczyźnie, w którym chłopi pracowali na ziemi należącej do magnatów. Niewielkie inwestycje w rolnictwo i brak nowoczesnych technologii ograniczały wydajność i konkurencyjność polskiego sektora rolniczego.
Dodatkowo handel zagraniczny Rzeczypospolitej napotykała trudności. Konkurencja ze strony innych europejskich mocarstw, takich jak Szwecja, Prusy, Austria i Rosja, ograniczała możliwości rozwoju eksportu polskiego. Ponadto niewystarczająca infrastruktura zmniejszała potencjalny wolumin wymiany handlowej, a różnice w systemach prawnych i walutowych w różnych częściach kraju utrudniały handel wewnętrzny. Polityka monetarna Rzeczypospolitej była nieustabilizowana. Kraj był zależny od napływu zagranicznych monet, a brak odpowiednich mechanizmów kontroli pieniądza powodował inflację i dezorganizację gospodarki.
Magnaci, posiadając duże latyfundia i kontrolując wiele aspektów gospodarki, mieli wpływ na decyzje ekonomiczne kraju. Często dążyli do ochrony swoich interesów i przywilejów kosztem rozwoju gospodarczego kraju jako całości. W rezultacie sytuacja gospodarcza Rzeczypospolitej w czasach saskich była trudna. Kraj borykał się z zewnętrznymi konfliktami, niskim poziomem rozwoju rolnictwa, ograniczeniami w handlu zagranicznym, brakiem stabilności monetarnej i silną rolą magnaterii. To wszystko przyczyniało się do słabego wzrostu gospodarczego, pogorszenia warunków życia ludności i ograniczenia możliwości rozwoju.
Podczas panowania dynastii saskiej w Rzeczypospolitej doszło do pewnych zmian gospodarczych. Jedną z nich było rozwinięcie przemysłu włókienniczego. Pod wpływem wzorców zachodnioeuropejskich, w Polsce powstały manufaktury, w których produkowano tkaniny i dzianiny. Przemysł włókienniczy stał się ważnym sektorem gospodarki, przyczyniając się do wzrostu zatrudnienia i handlu.