Przywódcy konfederacji barskiej stawiali sobie wiele celów, głównie związanych z obroną praw i niezależności Rzeczypospolitej oraz walką przeciwko wpływom obcych mocarstw. Konfederaci sprzeciwiali się reformom wprowadzanym przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, które ich zdaniem osłabiały tradycyjne prawa szlacheckie, stojąc w sprzeczności z wyznawanymi przez nich wartościami sarmackimi. Argumentowali, że reformy zwiększały wpływy Rosji na politykę Rzeczypospolitej. Konfederaci byli przeciwni centralizacji władzy w rękach monarchy, dążąc do zachowania tradycyjnej szlacheckiej demokracji.Będąc głównie katolikami, sprzeciwiali się działaniom innowierców i wpływowi innych wyznań, takich jak prawosławie i protestantyzm. Dążyli do zachowania katolickiej tożsamości religijnej w kraju.
Przywódców konfederacji barskiej skłoniły do jej zawiązania wzrastające obawy dotyczące naruszenia tradycyjnych praw szlacheckich, wpływów obcych mocarstw, w tym Rosji, oraz niezadowolenie z reform wprowadzanych przez króla. Wielu szlachciców czuło się zagrożonych i mobilizowało się w obronie swoich interesów i niezależności Rzeczypospolitej.