W starożytnych Chinach wykształciło się bardzo skomplikowane pismo, którego opanowanie wymagało wielu lat wzmożonej nauki. Środki i czas na edukację posiadała tylko mało liczna warstwa uprzywilejowana wykorzystująca tę umiejętność do sprawowania władzy administracyjnej i urzędowej.
W starożytnych Chinach funkcjonowało także prawo zakazujące nauki pisania i czytania chłopom. Przywilej ten przysługiwał tylko dobrze urodzonym.