Dzięki zastosowaniu kanałów irygacyjnych, pierwsi rolnicy mogli skutecznie wykorzystać wylewy obu tych rzek do całorocznego nawadniania upraw. Bez nich nieregularne wylewy i susze mogły doprowadzić do śmierci głodowej i powodzi. Rozległe sieci kanałów umożliwiły poszerzenie terenów upraw poprzez nawadnianie oddalonych od rzek obszarów.
Życie mieszkańców Mezopotamii było ściśle związane z pogodą i wylewami dwóch życiodajnych rzek, między którymi narodziła się ich cywilizacja.