Wynalazkiem tym było pismo. Umożliwiło ono sprawne zarządzanie rosnącymi i rozwijającymi się miastami-państwami, gdyż wykorzystywano je do wykonywania spisów towarów i podatków, utrwalania praw. Dzięki niemu spisano także ustne tradycje i wierzenia, które mogły dłużej trwać wśród lokalnych społeczności.
Za ramy czasowe starożytności określa się przedział od około 4000 r. p.n.e. do 476 r. n.e., czyli daty upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego.