Panowanie Kazimierza Wielkiego obfitowało w wiele reform, m.in.: wydanie statutów ujednolicających prawo, otwarcie Akademii Krakowskiej, wprowadzenie do obiegu nowej monety, utworzenie w Krakowie sądu prawa niemieckiego i lokowanie nowych miast. Reformy te przyczyniły się do znacznego wzmocnienia władzy królewskiej i wzbogacenia skarbu państwa. Handel międzynarodowy znacząco się ożywił, zwiększono ilość wydobywanej w Bochni i Wieliczce soli.
Zmiany, które wprowadził Kazimierz Wielki napotykały niejednokrotnie na opór poddanych (przykładem może być konfederacja Macieja Borkowica, byłego starosty poznańskiego, który zbuntował się przeciw nowemu staroście wielkopolskiemu, ponieważ ten nie pochodził z Wielkopolski), Jednak ostatecznie zwiększyły zamożność ludności.
Reformy Kazimierza Wielkiego wzmocniły państwo, choć wiele kosztowały. Król był jednak wybitnym politykiem i zdawał sobie sprawę z korzyści długofalowych.