Władysław Jagiełło zmarł w 1434 r. Na tronie pozostawił 11-letniego syna. Władzę w jego imieniu sprawowała rada z biskupem Oleśnickim na czele. W tamtym okresie to biskup faktycznie rządził Polską i odpowiadał za jej politykę. Oleśnicki zmiażdżył ruch husycki w kraju po wygranej pod Grotnikami. W tym czasie bojarzy osadzili w Wilnie Kazimierza, brata Władysława, co oznaczało zerwanie unii z Polską. Udało się jednak zdobyć dla króla tron Węgier, co połączyło oba kraje unią personalną.
Dobrze zapowiadające się rządy Władysława przerwała jego śmierć w bitwie pod Warną. Te działania rozpoczęły czas tzw. polityki dynastycznej Jagiellonów, której celem było obsadzenie jak największej ilości tronów europejskich przez członków dynastii.
Skutki objęcia tronu przez Władysława były różne. Z jednej strony unia z Litwą została zerwana, jednak udało się zawrzeć unię z Węgrami. Wciągnęło to jednak Polskę w konflikt z Osmanami. Główną osobą kierującą ówczesną polityką państwa, był Zbigniew Oleśnicki, który zdobył olbrzymie wpływy w państwie.